Najznačajnije dostignuće na polju usavršavanja izolacionih sposobnost stakla je proizvodnja stakla na čiju se površinu deponuje selektivan sloj molekula oksida koji reflektuju samo toplotno zračenje tako da ovakva stakla niske emisije deo toplote vraćaju nazad ka izvoru iz kojega dolazi.

Istovremeno takvi slojevi minimalno deluju na sunčevo zračenje pa pored toga što značajno smanjuju gubitke toplote oni dozvoljavaju dobitke sunčeve energije. Zbog svih ovih karakteristika nisko emisiona stakla smatraju se i ekološkim jer smanjenjem toplotnih gubitaka smanjuje se i ukupna potreba za proizvodnjom enrgije potrebne za grejanje pa samim tim i emisije štetnih gasova u atmosferu.